Op basis van onze ervaring wisten we dat er waarschijnlijk niets mis was met de etiketten. 

Onze opdrachtgever kocht deze in bij een producent die bekend staat als kundig. Uit onze tests bleek ook dat de belijming van de etiketten prima werkte op bijna alle dozen. Met de nadruk op “bijna”.

De belijming van de verzendetiketten had geen goede grip op de dozen van onze opdrachtgever. 

Nadat we contact hadden opgenomen met de leverancier van de dozen bleek dat er sprake was van een veranderd recept. De dozen werden namelijk geproduceerd van gerecycled materiaal. Toen we dit materiaal onder een microscoop bekeken bleek de structuur echt wel te verschillen met conventioneel karton. De groeven waren veel dieper.

En daar zat hem de crux.

Verzendetiketten hebben standaard een acryl belijming op waterbasis. Dat is goedkoop en hecht doorgaans prima op karton. Maar deze belijming is ook heel dun en dient op een vlakke ondergrond aangebracht te worden.

En hoewel gerecycled karton met het blote oog niet verschilt van gewoon karton bestaat de structuur uit bergen en dalen. En juist in deze dalen komt de acryl belijming niet. Dit zorgt er voor dat het etiket maar voor maximaal 50 procent grip had op de dozen en dus relatief snel losliet.

Binnen het netwerk van Packtrader partners is er een partij die eerder met dit probleem te maken gehad waardoor hij reeds had besloten om de verzendetiketten voortaan alleen nog maar met de extra permanente belijming te produceren. Deze belijming is dikker en hecht dus veel beter in de groeven van gerecycled karton.

Daarnaast leveren we nu de verzendetiketten op rollen van 150 meter in plaats van de gebruikelijke 100 meter.